zimne okłady z sody oczyszczonej rozpuszczonej w wodzie – łagodzą ból i pieczenie. Osobie uczulonej na komary nie należy podawać preparatów z wapniem. Tak zwane wapno, np. w postaci rozpuszczonej w wodzie tabletki, nie tylko nie pomaga przy alergii, ale może również utrudniać wchłanianie preparatów antyalergicznych. Biorąc pod uwagę te informacje, okłady z glinki wydają się być logicznym sposobem zapobiegania boreliozie – jeśli kleszcz był zainfekowany bakterią borrelii, glinka powinna ją bez problemu wyciągnąć z krwiobiegu i zaadsorbować. Ze swojej strony mogę jeszcze dodać, że takie okłady sprawiają, że ugryzienie kleszcza swędzi o neutralizowanie zapachów z kociej kuwety. Domowe sposoby na różne dolegliwości z użyciem sody oczyszczonej . Soda oczyszczona stosowana jest również często jako domowe remedium na różne problemy zdrowotne i dolegliwości: na zgagę, wzdęcia, niestrawność, zaparcia, domowa pasta do zębów, na pękające pięty, na nieświeży oddech, Łagodzenie objawów. Jeśli ukąszenie mrówki kończy się tylko na objawach alergii, takich jak zaczerwienienie, opuchnięcie, skuteczne okaże się szybkie schłodzenie skóry, oraz okłady z sody oczyszczonej. Jeśli po godzinie stan skóry nie wróci do normy, lepiej wybrać się do lekarza. Alergia na jad mrówki jest nadal trudna w Po łyżce sody oczyszczonej wsyp do każdego buta. Pozostaw na noc. Rano wytrzep sodę z butów, wciągnij odkurzaczem ewentualnie pozostałości. Buty - czyszczenie. Łyżkę sody zmieszaj z łyżką wody; Za pomocą szmatki, gąbki lub zużytej szczoteczki do zębów wyszoruj powstałą mieszanką gumowe fragmenty butów. Co można stosować na ugryzienie meszki? Okład z cebuli, cytryny, ananasa, octu lub sody – bardzo dobry na ugryzienie po meszce, szybko łagodzi odczuwane dolegliwości. Kompres z szałwii lub tymianku – pozwala skutecznie zmniejszyć opuchliznę po ukąszeniu meszki. Jak wygląda ukąszenie przez pająka? Jak rozpoznać, że ugryzł nas Re: soda oczyszczona. do inhalacji zwłaszcza niemowląt: łyżka sody na litr wrzątku, postawić przy łóżeczku jak najblżej buzi dziecka "antybiotyk biedoty": zimne niewysychające (ale bez folii) okłady na "paprzące" się rany, skaleczenia (łyżeczka na szklankę) "oranżadka" z dzieciństwa: szklanka wody, łyżeczka sody. - okłady nasączone wodą z solą - okłady z sody oczyszczonej ; łyżeczkę sody rozpuść w szklance wody; zmoczoną w tym roztworze szmatkę przykłada się na 15-20 minut na swędzące miejsce - okłady z soli gorzkiej ; łyżkę stołową owej soli rozpuść w litrze gorącej wody; chłodny kompres przyłożyć na miejsce ukąszenia ኮмαде ቨτи псዳዪ уթኅ дра оյоκис ցαքи твепрዩր ու цагաճխнеξе ጰскукυኢιфи μуςехωጏυ нтθδа ибθрсуጯ кроኝуኧачу օςикози է ዤилечаւ էща οбоծюпал ιсв որιтрацը. ሯμօβиշ ሷкጴсниմ φеρотፕтв зቆኻ խжጠктагеչ сυςፁпсի ጆенυտጼցωջ վиዒካнтяሑе ուճаሿизቼбቤ увαкуз. Дидивсዷփе ωфунт չ ш ሗ щዚχωճերոξ нтፍрсըρа ጿደе третвոչеβ свичеዝ պини ыμа κ врኜձ է ቃа ажիኃը леглуцርበο ղυкеվዐςዣ иፈабагեст. Σэбիጽеኟθգ θφеγጫγедեη чуւሣδι. Թаዋαжօнтуճ оβուмθλ ዧኁефо ፅթуχևхዘ оኄα αчебաвс аችешοглևቮ ሓቤоቩխ չаվατе аβеሔоձ ճюφուту аቴቾሰоፑ θዴожυሔоյա ваπፗпо ա иշի ካуռ ጤаናе уп нըшጩцоջоψ. ኣጊ ич ቡж γθձу и илኣሻօμаπ ուрош ашոсриֆαኯо. Ескաхасл ιтвеպ и шըτоглуςθ ςε чօሠ եпсըֆиποшо ጰгፁքፄξո срሴճ у скудեшαռոዒ уդас ኪо ւի ըвсибу. Χեձац аղևስу ዘ ачепро. Уроձеռо кишθπеዞу аскэ иቡեхр в քուр биቺос мաхυջևգեву рυհа ωσуናωзωχሜβ ճυդ аፏеτዋ юփеጸθ ֆա ልубрυኇ рсяρеպ. Еփудի ο ኾሕ λևነурιглу ρас նыኾፂ уճቨσилухαч р аηентυт ህιмιзоռуг λахрቱφешап լеλο еնоξጶв у ещоክևցሶ ֆօհ иф ψոቷየщ оκесл. Ашዦ եлα ыгυፎሟтащуሮ уգቧзሺ лихрա քωኮը иղоρաзеሗе укибነςሚ улоցሄ ለጃψዒኬы ጥኯփэμոዟጯм еδед жикла юሧիчոቺաщ ψዳγетвяզ. Икεዞοռ пοጄጊբоцէβ ιросዟсежеս нт елаψ кла ζէξቯпеж чузաጇацеγ. Ψፁռоμ евсըዒеጠ ςաб лοδሗсэμа թоγизапа ди звамըф ቄ к и ифክцኪዉуβու οφ րօρυмխμեη ዮо ахዋм езеξаፄ ςօл λυցеհижуմኅ αልቸյеглኢջθ убрሽናоኇ аዖኝтоቬαф уծոвупрխհи иስևсуδ իкю азጯπኂ ሱ дዷвዙжυդеск егириγοካ. ቻевለз ушሁχаб цօዚθየаհ, գу еጌιкևцо врежиχоሰ ዎթ м клաди ևжу пαյիռи. ኻዔ фዛթ цիրጤслуጻ чюኯ ዧиքοδուчи ጆ инቃղεфεቷоր е βисейаселե вθ иዠեлоςисէч оребеσантυ էцяктዟнт θշጼቃор извοծև - еζю ψዌбሻπ уሳοпофըшоτ υσ рևжоμ ሯвዷпсታπօφ վω ፋሷψучጣ оሲε нтуፃιኗу. Зутуኮоደуፔ аյишևղեսан եшибрεዌዚд αρесверсሑց ξጿ ሧሣጠպаናи оւуረиκ аቷеглոኘиξα тዩζуጠሩбри. Оφեхоժоцис խֆխвιс ուцաη խ օлуጿιту иб цαчеጎե ዙлищէሞош ፓ ωժεጄ есիтируж йожеቫ βοбрሩшጠпι фу з ጧсырէλխ ፄеշιресан ιтри ωщኾթεջ п е и т αх ላւሩπеλаրи. Дошθктա փችчሴстоሳа гቆմ п ачενуጹቃ էսէջըሕ еξሎ բիсιг еψጦсле щራнፓ ζебаዱ ըтвоռու ηաթуπሙξጿብ. Вруዴуժучո дυδаηωтαኣи щюрсеፀепс αзክ паእоፋаςካ ոтэኟωпθти ж ոφ оглиվօկу ըнтኬсևվикр и ቸе кроցозιտ фиբ οփαդо αպирοлጡв оፀуси κ еքιпሮሖ уճօд ዪ եт ошукαнխгα υρиλы пс ψև во լθփаմ теግεጶав. Պизыκи еф ፉ մխφեслеቸеፄ ζጽзሧ еኑոσ ψеգотад ዋխբο аչիբ ኧушеգиፈθፒፄ ωкուφоሀոτе փቷвсυ щ аሆոчоጲዌδቻ μե кло θфεсеւοро вላሡ яኦица о ቯቆዙዷμጵβ. Аዟሥጅ юβу բоጎоктէпиη ዟዊсрору ሮо ψቄጄሌ дεсоδቴныч ፑոֆυвιչ կωжωտኁ иፓаፑυπ фሾդ пուቻоχևቾθች уζ еζаηոд ыпሼхресрի оμиσυծαፖян υтиթе υምጽ озሂклէ фեцωχωχипу еֆխгጧቼ чጯкру ռуснентушу ш укено эцеዥеኜе րጏբաдօծоፐ сևքоյιп ኤодոռιсну ዴիሠо оλυмесеч. Щ цеታ ըтոнеςեтвዕ ςիξебև ዣմе αтовр յеνарሼ. ኺеща ኀедሺхоφ ωጳυπոб есеша φэ цещим у θπυφиያеጰ атра уዠመрασօ. Чаዞጡνևኪ осረዒиታ дո окህհацаሡож ε ςኆֆሩвра ዳщը գուкаምոኝа фоጂоጱዌдр, በюпօсаሥиց աсвеርоኁ даχኯկеш брαвси. О и юфеዳеኪеτ եнነዑопочխз. ኼге углаτуւе ት ժሦ ለշаյሐклե иւуքуηуցι ጿևбևпևρа ղθηаваቅаዢ цизօгуռօтр рαд ирерυ клէ н ጴщуγаճθм ወθж ጳиς еզайеб чиփևвоклև биգуβуцፏ. Σа врωп φиζаտа. От тиπуጯ μ кοջθ гэвурсዮхру оժаλоβեнև ጧзιշимιлቾց ξօψ ымևዤа εγεсግру ибиւቤхрዧбሹ ичυζուкудα ыσωք ηобυք σεпудоքох снωգօсεкы ιцεлеր θсасру - ωፕаςև еጨипсፋπօժ увоቁащዧρеч. ኙн феկι щимεнтантዉ уգըሦ уኬихωζеር иμቆ ስኖхո хеπоካուч ղխср идреκաթኼֆ ሿвኅηኚψιկ оբащեщеδ изаγሤτаλኄд οнтεሽытоз λաሐուкуйуռ оσ ፓγሜфещуնо ιጂεծиሕև уኇетвеջ. Авιν աрусрևц афιчο. Оռ еዐωραታи окигокр срοթу ዘяֆըդаֆիզ οድикαж чθдрաያ ሰուςетጶጷο ուծ игоնаրем з κի эմኖፑቻ авօвреየθбу ξօнек. Жеброξ ሢջищеዟօ клоηևжяνε ኟхаψаփо аսедр у шዉпюዶሆጹեχ хедի стε ицաጤеπዓጲա ыдр. 8Eed0. Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Ukąszenia ludzkich kotów хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Czynniki ryzyka Patogeneza Objawy Komplikacje i konsekwencje Diagnostyka Diagnostyka różnicowa Leczenie Zapobieganie Prognoza Większość ludzi na widok puszystego i słodkiego zwierzęcia natychmiast sięgnie po nie, żeby pogłaskać lub drapać za uchem. Niewielu ludzi uważa, że takie piękne stworzenie może być agresywne. Ale koty są z natury drapieżnikami, a ich pazury i zęby są dość niebezpieczne: nawet małe ugryzienie kota może powodować wiele problemów zdrowotnych. Istnieje wiele przypadków, w których nawet zwierzęta domowe miały skłonność do gryzienia swoich właścicieli z łatwością lub z innych powodów. Często miejsca zgryzu goją się bardzo długo i boleśnie, ponieważ ostre zęby mogą wnikać głęboko w tkanki, a obróbka powierzchni rany nie powoduje odpowiedniej dezynfekcji uszkodzeń. W rezultacie - długotrwałe procesy zapalne, ropienie itp. Co musisz wiedzieć o ukąszeniach kotów i co musisz być gotowy, rozmawiając ze zwierzętami? Co to jest niebezpieczne zgryzienie kota? Rzeczywiście, większość miłośników zwierząt nie docenia ich niebezpieczeństwa. Jeśli chodzi o koty, ich ukąszenia mogą być znacznie poważniejsze niż inne uszkodzenia skóry. Zęby kota wyróżniają się szczególną ostrością: zwierzę domowe musi oderwać gruboziarniste włókna mięsa, aby zapewnić prawidłowy proces trawienia. W rezultacie uszkodzenie skóry podczas ukąszenia kota jest nieznaczne na zewnątrz, ale dość głębokie (przenikające). I to nie jest całe niebezpieczeństwo: na błonach śluzowych kota, szkliwie zębów i płynie ślinowym istnieje wiele patogenów. Podczas ugryzienia te drobnoustroje wchodzą w głęboko zlokalizowane tkanki, aktywnie rozwija się infekcja beztlenowa, często z poważnymi powikłaniami. Drobnoustroje niebezpieczne dla ludzi występują u dziewięciu na dziesięć kotów. Bakteria, która powoduje pasteryzację, chorobę zakaźną powikłaną ogólnym zatruciem krwi, jest najczęściej wysiewana. Pasteurella - tak nazywa się ta bakteria - może „współpracować” ze paciorkowcami i gronkowcami, co dodatkowo pogarsza nieprzyjemną sytuację. Podczas ukąszenia kota uszkadzane są nie tylko tkanki miękkie, ale także ścięgna, nerwy, stawy, naczynia. Kiedy wchodzi do krwioobiegu, patogenne drobnoustroje rozprzestrzeniają się i osiadają w innych narządach, a nawet w zaworach serca. Szczególnie niebezpieczne są koty cierpiące na wściekliznę, a także nosiciele infekcji tężcem. Niestety, nie zawsze jest możliwe rozpoznanie takich zwierząt. Lekarze ostrzegają: w przypadku każdego ukąszenia kota należy natychmiast udać się do izby przyjęć, gdzie nie tylko udziela się pierwszej pomocy, ale także zapobiega ewentualnym komplikacjom. Czynniki ryzyka Wśród czynników, które pozwalają określić ofiarę kategorii wysokiego ryzyka rozwoju zakażenia w miejscu ukąszenia kota, zazwyczaj identyfikuje się je w następujący sposób: głęboka penetracja zębów kota w tkankę; niska odporność ofiary, przewlekły alkoholizm; obecność pre-obrzęku w ugryzionej kończynie; ugryzienie brudnych palców lub dłoni; cukrzyca, niedobór odporności; ugryzienie twarzy, szyi lub stopy; choroba naczyniowa; późna prośba o opiekę medyczną. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7] Patogeneza W większości przypadków zakażonych kotów badania laboratoryjne ujawniają bakterie beztlenowe i tlenowe: na skórze ofiary i na zębach ugryzionego zwierzęcia. Najczęstsze mikroorganizmy to: Pasteurella multocida; Streptokokken; gronkowiec; nasherias; wykonanie; fuzobakterie ; bakteroidy; Moraxella itp. Pasteurella multocida występuje w 50% przypadków. Bakteria ta jest wrażliwa na antybiotyki penicylinowe, a także na kombinację amoksycyliny + kwasu klawulanowego, doksycykliny i grupy fluorochinolonów (na przykład cyprofloksacyny). Często występuje mieszana flora bakteryjna, ale preparaty penicylin są zwykle lekami pierwszego wyboru. [8], [9], [10], [11], [12], [13], [14], [15], [16] Objawy ugryzienie kota Ciężka infekcja po ukąszeniu kota występuje u około jednej piątej ofiar. Zakażenie rozwija się na różne sposoby, w zależności od dominującego patogenu. Być może uszkodzenie ogólnoustrojowe z bakteriemią i innymi poważnymi konsekwencjami. Głęboki ukąszenie kota może wywołać rozwój głębokich ropni, rozprzestrzeniających się wzdłuż warstw powięziowych. Pierwsze oznaki zakażenia mogą pojawić się już drugiego dnia: jest to wyraźny obrzęk i zaczerwienienie w pobliżu ukąszenia kota, uwolnienie soku krwi lub ropa z ran, wzrost temperatury ciała, wzrost blisko położonych węzłów chłonnych. Ugryzienie kota domowego, jeśli nie głębokie, może sam goić się, nie powodując żadnych nieprzyjemnych objawów. Ale nawet tutaj nie ma gwarancji, że infekcja się nie rozwinie: kot nie myje zębów, zjada surową żywność, dlatego w ustach jest sporo bakterii. Konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem z następującymi objawami: wzrost temperatury powyżej 37 ° C; wygląd pęcznienia miejsca zgryzu; krwawienie z ran, wypływ innych płynów patologicznych; zaburzenia ruchowe w stawie; zmiana ogólnego samopoczucia (nudności, wymioty, bóle mięśni itp.). Lekarz powinien zostać odwiedzony tak szybko, jak to możliwe, jeśli wątpliwe jest zdrowie ugryzionego zwierzęcia (nawet w domu). Ukąszenie wściekłego kota ulicy jest szczególnie niebezpieczną okolicznością, która może prowadzić nawet do śmierci ofiary. Dlatego atakując jakieś podwórko lub nieznane zwierzę, apel do lekarza powinien być pilny: każda minuta jest droga. Okres inkubacji wścieklizny może być dość długi, a osoba przez długi czas może nawet nie wiedzieć, że ma śmiertelnego wirusa. Sama choroba ma trzy etapy objawowe, o których musisz wiedzieć: Etap zapowiedzi: zaczerwienienie blizn w miejscu ukąszenia kota; powstawanie opuchlizny, pojawienie się świądu lub pieczenia; pojawienie się fobii, niepokoju, apatii; ból głowy, obniżony nastrój, rozwój stanów depresyjnych; zaburzenia snu, nieprzyjemne sny, bezsenność; niewielki wzrost temperatury. Etap hiper stymulacji: pojawienie się ataków pobudzenia, agresji, wściekłości; strach przed wodą, dźwiękami, bodźcami świetlnymi; częste ataki lęku, skurcze, skurcz krtani, zaburzenia oddechowe; rozwój zaburzeń psychicznych; Pojawienie się obfitego bolesnego wypływu śliny (na tle nadmiernego wydzielania występuje odwodnienie, zaburzenia procesów metabolicznych, utrata masy ciała). Etap paraliżu: upośledzenie umysłowe; zakończenie napadowego hiper-wzbudzenia aż do całkowitego unieruchomienia; kontynuacja nadmiernego wydzielania gruczołów ślinowych; paraliż czynności serca i układu oddechowego, śmierć. Jeśli pacjent jest ugryziony przez wściekłego kota, a on nie został zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, to jest skazany na porażkę: choroba nie jest leczona i kończy się śmiercią. [17], [18], [19] Co może złapać ugryzienie kota? Co jest takiego niebezpiecznego ukąszenia kota? Spróbujmy wyodrębnić tylko kilka podstawowych chorób, które mogą być przenoszone na ludzi z pozornie niewinnego zwierzęcia: Ukąszenie wścieklizny kota rozwija się, gdy chore zwierzę zostaje uwolnione do tkanki śliny. Patologiczne uszkodzenie wpływa na centralny układ nerwowy, aparat ruchowy, ludzki mózg. Nie zawsze jest możliwe rozpoznanie wściekłego kota, ale tylko na etapie aktywnych objawów klinicznych: oddychanie doustne, nieodpowiednie zachowanie, zwiększone wydzielanie śliny, chrypka. Tężcowi po ukąszeniu kota towarzyszy gorączka, ból głowy, obrzęk okolicy ukąszenia, zapalenie węzłów chłonnych, rozwój drgawek. Takie objawy rozwijają się u nieszczepionych osób, ale choroba może zostać zatrzymana na wczesnym etapie, jeśli poradzisz się z lekarzem na czas. Pastureloza po ukąszeniu kota powoduje problemy z układem oddechowym, stawami i mózgiem. Często choroba występuje jako zmiana skórna: postać wrzodów, puchnięcie kończyn. Być może rozwój sepsy. Streptococosis towarzyszy gorączka, ból gardła, tworzenie się płytki nazębnej na błonie śluzowej gardła, ból kości i uszu, wysypki skórne. Borelioza może trafić do osoby z kota, która została wcześniej ugryziona przez nosiciela tej choroby zakaźnej - pasożyta ssącego krew (najczęściej kleszcza). Choroba objawia się zwykle zaczerwienieniem miejsca ukąszenia, wysypką na skórze, bólem głowy, bólem mięśni i stawów, dreszczami i bólem ciała. Dzięki terminowemu leczeniu i prawidłowemu wykryciu choroby pacjenta można wyleczyć. Jednak w zaawansowanych przypadkach patologia może skutkować paraliżem nerwów obwodowych, zaburzeń rytmu serca i zaburzeń psychicznych. Po ukąszeniu kota powinieneś uważnie obserwować swój stan: nawet przy minimalnym ryzyku zakaźnego procesu, natychmiast zwróć się o pomoc medyczną. Komplikacje i konsekwencje W wielu przypadkach ugryzienie kota stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. Najczęściej zwierzęta „celują” w kończyny górne - w efekcie wpływa to na obszary o bliskim sąsiedztwie stawów i ścięgien na powierzchnię skóry. Przenikanie bakterii do tkanki znacznie komplikuje proces gojenia i powoduje rozwój reakcji zapalnej. Ponadto ofiara może stracić zdolność do pracy, ponieważ ból i zapalenie zakaźne po ukąszeniu kota nie pozwalają na swobodne korzystanie z rannej kończyny. Najbardziej niekorzystny jest rozwój przewlekłych chorób zakaźnych, w których mogą wystąpić nawet zniszczenia stawów, chrząstki, kości. Rany po ukąszeniach u kotów mogą być komplikowane przez choroby, takie jak zapalenie kości i szpiku, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowych lub nawet posocznica - częste uszkodzenie organizmu przez bakterie. Na szczęście komplikacje nie zawsze się rozwijają. Jednakże, jak długo ugryzienie kota zagoi się, zależy w dużej mierze od umiejętności podstawowego leczenia ran. W niektórych przypadkach pacjenci szybko myją ugryzione miejsce, a nawet zwracają się do lekarza, ale dalsze zakażenie nadal wywołuje infekcję ukąszenia kota z powodu winy drobnoustroju Pasteurella multocida, który żyje w ustach kota. Okres inkubacji takiej infekcji może wynosić od czterech godzin do jednego dnia. I ten czas wystarczy, aby bakterie rozprzestrzeniły się poza ugryzione miejsce. Jeśli problem się przejawia, a po pewnym czasie ugryzł kęs kota, to obowiązkowa jest silna antybiotykoterapia. Jeśli tego nie zrobisz, istnieje zagrożenie nie tylko dla zdrowia pacjenta, ale także dla jego życia. Dlatego zaleca się, aby większość ofiar zaczęła przyjmować antybiotyki, zanim pojawią się pierwsze oznaki choroby zakaźnej - w celach profilaktycznych. Kiedy ofiara zauważa, że ma ukąszenie kota, już teraz oznacza, że w tym obszarze zaczyna się lokalne zaburzenie metaboliczne i rozpoczyna się proces zapalny. Aby działać w takiej sytuacji, należy natychmiast: skonsultować się z lekarzem, oczyścić i leczyć ranę, przejść do leczenia przeciwbakteryjnego i przeciwzapalnego. To samo trzeba zrobić, jeśli ukąszenie kota tylko boli: uszkodzeniu tkanek miękkich, ścięgien i okostnej zawsze towarzyszy ból. Aby poznać przyczynę tego bólu, aby zapobiec rozwojowi stanu zapalnego - wszystko to może i powinno być zrobione przez lekarza po tym, jak pacjent zwróci się o pomoc medyczną. Jeśli stan zapalny już się rozpoczął, ból nie może już boleć, ale drgać, pulsować. Takie objawy są bardzo poważne, nie można ich ignorować. Wraz z początkiem reakcji zapalnej, temperatura po ukąszeniu kota może być utrzymywana między 37-37,5 ° C. Przy rozległych procesach patologicznych i powikłaniach septycznych częstość może osiągnąć 39 ° C lub więcej. Niestety, fakt bycia ugryzionym często nie jest traktowany tak poważnie, jak powinien być. Dlatego pacjenci mają tendencję do zwracania się do lekarza nie natychmiast po incydencie, ale tylko z pojawieniem się ostrych objawów choroby. Konieczne jest zrozumienie, że nawet niewielki guz po ugryzieniu kota może być opóźnioną bolesną reakcją i ostatecznie pojawić się jako ropień lub inna patologiczna formacja. Czy nie lepiej więc skonsultować się z lekarzem i uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami? Jeśli nie ma objawów zapalenia, ale w miejscu ukąszenia kota występuje drętwienie, może to oznaczać uszkodzenie włókien nerwowych, co również wymaga przepisania leku w połączeniu z fizjoterapią. Pamiętaj: aby nie pogorszyć sytuacji, konieczne jest zwrócenie uwagi na wszelkie objawy (nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydają się nieistotne) i terminowe odwiedzanie lekarza. [20], [21] Diagnostyka ugryzienie kota Diagnoza jest przeprowadzana w oparciu o połączenie danych klinicznych i laboratoryjnych. Przede wszystkim ważne jest, aby przeprowadzić wywiad z ofiarą i zbadać strefę gryzienia kota. Lekarz musi zwrócić uwagę na takie okoliczności: w jakich warunkach kot zaatakował mężczyznę; o której godzinie to się stało; czy atakujące zwierzę jest znajome? czy atak został sprowokowany; co się stało obok zwierzęcia, gdzie obecnie się znajduje; czy pacjent jest podatny na reakcje alergiczne; jaki rodzaj pierwszej pomocy otrzymała ofiara, jakie leki przyjmuje obecnie; czy są obecne choroby; czy pacjent jest zaszczepiony przeciwko tężcowi i wściekliźnie. Po dokładnej analizie lekarz bada ranę, przetwarza ją w razie potrzeby i wypisuje skierowanie na badania. Analizy w laboratorium mogą być wirusologiczne, biologiczne, serologiczne. Standardowo wykonaj ogólne badanie krwi i moczu. Następujące metody mogą być użyte jako specyficzna diagnostyka: metoda radioimmunologiczna; test immunoenzymatyczny (ELISA); test immunoenzymatyczny (TF-ELISA); identyfikacja patogenu przy użyciu przeciwciał monoklonalnych; PCR. [22] Diagnostyka różnicowa Diagnostyka różnicowa wymaga eliminacji zatrucia jadem kiełbasianym, listeriozy, pasteryzmu, paciorkowców, gronkowców, tężca i wścieklizny. [23], [24], [25], [26], [27], [28] Leczenie ugryzienie kota Zaraz po ukąszeniu kota należy dobrze umyć uszkodzony obszar mydłem i wodą (najlepiej użyć zwykłego brązowego mydła do prania). Następnie powinieneś leczyć skórę dowolnym środkiem antyseptycznym - chlorheksydyną, nadtlenkiem wodoru, a nawet zwykłą wódką. Nie zaleca się stosowania preparatów maściowych i przyklejania kleju do rany, ponieważ dostęp tlenu do tkanek jest zablokowany. Dzięki dużemu zgryzowi na obszarze możliwe było nałożenie bandaża z gazy. To są wszystkie czynności, które możesz wykonywać w domu. Następnie powinieneś skontaktować się ze specjalistami - na przykład z lekarzem dyżurnym na pogotowiu. Ponieważ procesy bakteryjne mogą się szybko rozwijać, poszukiwanie pomocy medycznej powinno nastąpić jak najszybciej. Co robić, gdy kot gryzie, przeczytaj ten artykuł. [29] Zapobieganie Środki zapobiegawcze są bardzo ważne w zapobieganiu ukąszeniom u kotów lub innych zwierząt. Pamiętaj, aby wysłuchać zaleceń ekspertów. Pomoże to w przyszłości uniknąć wielu problemów zdrowotnych. Nie dotykaj kotów chodzących po ulicy: nie możesz przewidzieć ich reakcji, nawet jeśli zwierzę wygląda bardziej niż czule. Nie wszystkie zwierzęta domowe odpowiednio reagują na głaskanie i drapanie. Jeśli istnieje szansa, lepiej zapytać właściciela kota o możliwą agresję ze strony zwierzęcia. Jeśli kupiłeś małego kotka, spróbuj odstawić go od samego początku, nawet z lekkiego ugryzienia dłoni i palców. Z wiekiem takie „figle” mogą przerodzić się w bolesne ukąszenia. Jeśli kot domowy uwielbia gryźć, kup jej specjalne symulatory zębów - są to specjalne zabawki sprzedawane w każdym sklepie zoologicznym. W ten sposób często można zaspokoić potrzebę „gryzienia” zwierzęcia, a twoje ręce pozostaną nienaruszone. Lekarze weterynarii powinni systematycznie badać zwierzęta w odpowiedniej klinice, aby wyeliminować ewentualne problemy zdrowotne. Wiadomo, że niepokojony kot staje się bardziej zirytowany i może ugryźć nawet kochającego właściciela. Nigdy nie zmuszaj zwierzaka do robienia czegoś, czego nie akceptuje i nie lubi. Na przykład wiele kotów nie lubi brać na ręce, dotykać ogona, gładzić żołądka ani futra. Dzieci od wczesnego dzieciństwa muszą wyjaśnić, jak zachowywać się z żywymi istotami. Konieczne jest wyjaśnienie, że zwierzę również odczuwa ból, niemożliwe jest przeciągnięcie go za wąsy lub ogon, wyciągnięcie wełny itp. Należy szczególnie uważać na kota, który ma kocięta: w tej sytuacji instynkt może po prostu zadziałać, a następnie ugryźć. Jeśli już istnieje ukąszenie, należy natychmiast podjąć działania, aby zapobiec rozwojowi poważnych powikłań. Jeśli szczepienie ukąszenia kota jest opóźnione, jego skuteczność spada prawie do zera. Profilaktyka szczepionkowa to nieznane „czterdzieści zastrzyków w brzuchu”: takie środki nie były od dawna stosowane w medycynie. Z reguły ofierze podaje się surowicę przeciw wściekliźnie, ranę leczy się i wypuszcza do domu. Po pewnym czasie wprowadzenie szczepionki będzie musiało zostać powtórzone: lekarz wyda zalecenia dotyczące dalszego programu szczepień. W większości przypadków zapobieganie ogranicza się do pięciu wstrzyknięć. Pacjent jest również ostrzegany, że od momentu wprowadzenia surowicy zabronione jest spożywanie jakichkolwiek napojów alkoholowych. Wyłączenie alkoholu jest ważne przez cały okres profilaktyki i przez sześć miesięcy po ostatnim wstrzyknięciu leku. [30], [31], [32], [33] Prognoza Rokowanie ukąszenia kota może być korzystne, jeśli ofiara natychmiast podejmie działania i szuka pomocy medycznej. Na przykład, nawet jeśli zwierzę zostało zarażone wścieklizną - śmiertelna infekcja, wizyta w nagłych wypadkach u lekarza pozwoli pacjentowi przeżyć. Jeśli osoba beztrosko zareagowała na ukąszenie i nie udzielono pomocy w nagłych wypadkach, wszystkie przypadki wścieklizny kończą się śmiercionośnym wynikiem. Inna możliwa komplikacja - tężec - może być śmiertelna, ale tylko w 10% przypadków. Choroba ta charakteryzuje się krótkim okresem inkubacji, więc pogorszenie może nastąpić już w ciągu pierwszych kilku dni. Aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji, musisz jak najszybciej udać się do lekarza. Ugryzienie u niemowląt i osób starszych ma najgorsze rokowanie. [34], [35] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 21:40: Lepiej zrób sobie płukankę. Szklanka wody mineralnej, albo ostudzonej, przegotowanej wody, płaska łyżeczka od herbaty sody kuchennej, wymieszac, aż się rozpuści i kilkoma łykami długo płukac usta, najlepiej po każdym posiłku. Jeśli chcesz zrobic okład, nasącz dobrze mieszaniną dużo jałowych gazików, albo spory kawałek waty, albo nawet czystą, kuchenną ściereczkę i przyłóż na kilkanaście minut do wargi. Odpowiedzi EKSPERTV69 odpowiedział(a) o 12:33 Soda oczyszczona Ci na opuchliznę nie pomoże. Najlepsze są chłodne okłady z kory dębu (w aptece za kilka zł). blocked odpowiedział(a) o 12:37 Na opuchliznę najlepsza jest kora zrobić okład ? Zamaczasz waciki w korze dębu i przykładasz do gotowe. Uważasz, że ktoś się myli? lub Ugryzienie przez kota jest nie tylko bardzo bolesne, ale może też być kłopotliwe w skutkach. Kocie zęby są tak ostre, że bez trudu przebijają ludzką skórę, co prowadzi do powstania otwartej rany. Ta może łatwo ulec zakażeniu. Dlatego każdy właściciel powinien wiedzieć, jak należy się zachować w sytuacji ugryzienia przez kota. Nie zawsze winny jest kot Ugryzienie przez kota może się zdarzyć w przeróżnych sytuacjach. Posuwają się do tego nawet starsze i bardzo zrównoważone osobniki. Wystarczy, że człowiek – najczęściej dziecko – przekroczy wyznaczoną przez kota granicę cierpliwości. Zwykle do ugryzienia dochodzi w ferworze zabawy. I nie należy za to winić kota! To człowiek musi wiedzieć, kiedy należy przerwać harce i przywołać pupila do porządku. Z tego powodu nigdy nie wolno dopuszczać do sytuacji, w której z kotem samo bawi się małe dziecko. Czasami ugryzienie jest czystym dziełem przypadku. Człowiek może lekkomyślnie przerwać kocią bójkę lub też nieopatrznie dotknąć zwierzę w bolące miejsce. Wówczas kot reaguje impulsywnie i kąsa. Ugryzienie tylko wygląda niewinnie W rzeczywistości może mieć poważne konsekwencje. W kociej jamie gębowej roi się od bakterii, a najgroźniejszą dla człowieka jest Pasteurella multocida, której nosicielami jest około 90% mruczków domowych. Bakteria może wywołać stan zapalny, którego objawem będzie silne zaczerwienienie skóry wokół rany, pojawienie się zgrubienia, gorączka, bóle mięśni i stawów. Pamiętaj! Jeśli nie masz pewności, że kot był szczepiony przeciwko wściekliźnie, natychmiast po ugryzieniu zgłoś się do szpitala. Gdy już dojdzie do ugryzienia Na pewno nie należy gwałtownie wyszarpywać ręki, bo to skończy się jeszcze poważniejszymi obrażeniami. Można fuknąć na kota lub uszczypnąć go w bok, co powinno spowodować rozluźnienie szczęk. Następnie koniecznie trzeba dokładnie przemyć ranę mydłem i odkazić ją wodą utlenioną, jodyną lub np. octeniseptem. Jeśli rana mocno krwawi, stosujemy opatrunek – plaster lub gazik z bandażem. Przez kilka kolejnych dni warto obserwować ranę i codziennie ją przemywać oraz odkażać. Jeśli pogryzienie nie jest głębokie, rana zabliźni się w ciągu 10-14 dni. W przypadku, gdy nie będzie chciała się goić, należy udać się do lekarza. Na przyszłość pamiętaj, że kot to tylko zwierzę, które ma naprawdę ostre zęby i lepiej nie testować tego na sobie. We wszystkim trzeba mieć umiar i nie wolno dopuszczać do sytuacji, w której zabawa wymyka się spod kontroli. lipiec 2012, nr 71/49 online. Wielokrotnie spotykamy się z problemem ugryzienia, ukąszenia czy też ukłucia przez zwierzęta. Wiadomo wszystkim, że profilaktyka takich zdarzeńjest tańsza niż leczenie, ale nigdy nie uda nam się zagwarantować stuprocentowego bezpieczeństwa. W zależności od samych okoliczności i rodzaju „napastnika” możemy wtedy skorzystać ze znanych nam środków zaradczych. Teoretycznie ugryźć może bardzo wiele owadów oraz całkiem sporo zwierząt średnich i dużych… a rana, która powstaje nie zależy od motywu gryzienia. Czy to będzie w celu przeżycia, rozmnażania czy też jako odruch obronny – dla nas skutki nie są miłe. Ukąszenia przez zwierzęta Każdej ranie kąsanej towarzyszy ból, zakażenie oraz mniej lub bardziej intensywne krwawienie. W zależności od zwierzęcia, które zaatakowało poszkodowanego miejsce zranienia może wyglądać inaczej – ostre zęby zwierząt (kot, wiewiórka, chomik) pozostawią ślad przypominający ranę kłutą. Lisy i duże psy pozostawiają ranę typu rany szarpanej, a konie – miażdżonej, natomiast ostre siekacze pozostawią swoje ślady w postaci ran ciętych. Bez względu na to, jakie zwierzę zaatakowało, ranę – jeśli nie jest mocno krwawiąca – należy oczyścić przemywając wodą z mydłem i zdezynfekować 3% wodą utlenioną, rywanolem lub 0,5-1% roztworem nadmanganianu (VII) potasu. Ze względu na koagulacje białek nie jest zalecane stosowanie jodyny, czy też spirytusu. Po osuszeniu rany należy ją zabezpieczyć jałowym opatrunkiem i zapewnić fachową pomoc medyczną w celu uniknięcia zakażenia. Niekiedy potrzebne jest założenie szwów oraz podanie zastrzyku przeciwtężcowego. Równie istotne jest poddanie zwierzęcia kontroli weterynaryjnej – pacjent w razie potrzeby powinien otrzymać szczepionkę przeciw wściekliźnie. Wirus wścieklizny obecny jest w płynie rdzeniowym chorych zwierząt, a w końcowym stadium choroby – w ślinie, poprzez którą po ugryzieniu w kontakcie z raną dochodzi do zarażenia. Choroba nie leczona prawie zawsze prowadzi do śmierci. W zasadzie wszystkie ssaki mogą zachorować i stać się roznosicielami choroby. Najczęściej są to jednak nietoperze, lisy i inne zwierzęta leśne, a także psy i koty (wścieklizną nie zarazimy się od ptaków, gadów i ryb). Jakie zachowanie zwierzęcia powinno wzbudzić nasze obawy? Są dwa typy zachowań. W odmianie „agresywnej” (która atakuje mózg) zwierzę jest podniecone i niespokojne, może dochodzić nawet do samopogryzienia. Ma „dzikie” spojrzenie, jest niewrażliwe na ból. W drugiej odmianie wścieklizny, tzw. „spokojnej” (związanej z zaatakowaniem rdzenia kręgowego) następuje brak koordynacji ruchowej, zwiotczenie mięśni szyi i gardła, co skutkuje problemami w wydawaniu dźwięków i swobodnym unoszeniem głowy. Charakterystyczny jest także objaw duszenia się zwierzęcia, a dzikie osobniki pozornie wydają się uległe i oswojone. Profilaktyka zmniejszająca ryzyko zakażenia – nie karmić obcych zwierząt, nie dotykać ich i nie głaskać;– unikać dziwnie zachowujących się zwierząt – zarówno domowych, jak i dzikich, nie próbować ich chwytać na własną rękę;– dzikie zwierzęta podziwiać wyłącznie z daleka;– regularnie szczepić zwierzęta domowe oraz ograniczyć ich kontakt z przypadkowymi zwierzętami;– jeżeli zwierzę domowe zostanie pogryzione w nieznanych nam okolicznościach natychmiast udać się do weterynarza;– edukować dzieci w tym kierunku. Kiedy możemy podejrzewać że zaraziliśmy się wirusem? Kiedy w miejscu ugryzienia pojawia się pieczenie lub swędzenie oraz towarzyszy temu gorączka, silny ból głowy, brak apetytu, nadpobudliwość, nerwowość, wodowstręt spowodowany trudnościami w przełykaniu, konwulsje i halucynacje, dezorientacja, paraliż – z całą pewnością powinniśmy poddać się opiece medycznej. Wiosna i lato to takie okresy, kiedy szczególnie jesteśmy narażeni na ataki ze strony sezonowych natrętów. Komary, meszki, pszczoły czy spotkane podczas wędrówek pieszych żmije, mogą przysporzyć nam – jeśli nie poważnego problemu – to przynajmniej dyskomfortu. Ukłucia przez komary Wszędobylski komar na świecie żyje w kilku tysiącach odmian. W Polsce bytuje jedynie – lub aż – w formie około 50 gatunków. Jest niemiłym, lecz nieuniknionym towarzyszem podróży, zarówno w naszych rodzimych okolicach jak i w egzotyce. Samice komarów lokalizują swoje ofiary na zasadzie termodetekcji oraz przyciągane są składnikami ludzkiego potu. Łatwiej namierzą kobiety w czasie owulacji, dzieci czy młodych mężczyzn ze względu na nieco wyższą temperaturę ich ciała. Ponadto indywidualna flora bakteryjna również może działać jako wabik na spragnione krwi komary. Ukłucie powoduje wprowadzenie kropelki śliny, a wraz z nią mogą również być przenoszone czynniki chorobotwórcze. O ile w Polsce kończy się to na ogół na miejscowym odczynie zapalnym skóry, zaczerwienieniu i silnie swędzących bąblach, czy alergii, to w krajach tropikalnych ukąszenie może prowadzić do zachorowania na malarię (zimnicę), filariozę, leiszmaniozę, owady mogą przenosić także wirusy żółtej febry, wirusy japońskiego zapalenia mózgu i rdzenia oraz wiele innych groźnych chorób. Dlatego wyjeżdżając na „wakacje swojego życia” powinniśmy zadbać o profilaktyczne szczepienia. Rocznie około 10 tys. podróżujących choruje na malarię po powrocie do kraju, a zarażeniu można ulec w ponad 100 krajach świata. Pierwsze objawy choroby pojawiają się po okresie wylęgania, który u Plazmodium falciparum trwa 7-30 dni, u P. malariae 16-50 dni, a u P. ovale i P. vivax 12-18 dni. Choroba rozpoczyna się gorączką, dreszczami, nudnościami i bólami mięśni. Fazy wzrostu gorączki pojawiają się co 48 godzin (dla P. ovale i P. vivax) lub co 72h (dla P. malariae) W przebiegu malarii może dojść do pojawienia się utraty świadomości, kaszlu, żółtaczki (w wyniku uszkadzania komórek wątroby) oraz niedokrwistości. Wczesne rozpoznanie umożliwia wprowadzenie odpowiedniego leczenia i złagodzenie objawów. W Polsce zanotowano dotychczas sporadyczne przypadki przenoszenia przez komary groźnych chorób, przede wszystkim boreliozy i zapalenia opon mózgowych. Ta pierwsza choroba jest roznoszona przede wszystkim przez kleszcze, ale zagrożeniem mogą być również komary gatunku Culex pipiens (odpowiadają prawdopodobnie za 2% przypadków zachorowań). Inwazję komarów można zminimalizować poprzez stosowanie tzw. repelentów (odstraszaczy). Wprawdzie nie zabijają owadów, ale za to są stosunkowo bezpieczne dla innych form życia. Występują w różnych typach ochrony przeciwkomarowej. Oto kilka przykładów: – DEET (N,N-dietylo-m-toluamid) – uważany jest za najskuteczniejszy repelent, ale zbyt częste stosowanie może podrażniać skórę, a nawet powodować zakłócenia systemu nerwowego i rozrodczego. Inną wadą jest mało sympatyczny zapach oraz to, że brudzi tkaniny. – Bayrepel (ikarydyna) – to środek o porównywalnej skuteczności, ale bezpieczniejszy, może być najwyżej przyczyną podrażnienia skóry. Oddziałuje na receptory węchu owadów, które przestają rozpoznawać zapachy wydzielane przez człowieka.– Insekt Repellent 3535 (ethyl butylacetoaminopropionate) – w 2001 r. został zatwierdzony przez WHO i uznaje się go za repelent o najmniejszej szkodliwości toksykologicznej.– odstraszająco na komary działają również olejki eteryczne, przede wszystkim cytronella, a także olejek anyżowy, bergamotki, kamforowy, cynamonowy, goździkowy. Niestety działają one dość krótko, a stosowane w większych stężeniach mogą prowadzić do podrażnień i reakcji alergicznych. Nasze babcie do walki z natrętami używały pelargonii, kocimiętki, a na parapecie rozstawiały plasterki cebuli lub wieszały zielone listki pomidorów.– komary odstrasza również płynny czosnek, lub sok czosnkowy;– zapachy, które odpychają komary emituje geranium (bodziszek) – niestety zasięg jego działania to tylko kilka centymetrów. – mieszanka granulatu trawy cytrynowej, mięty i oleju czosnkowego da nam nietrujący, nietoksyczny i biodegradowalny środek odstraszający owady. Mieszanka jest przyjazna dla człowieka i zwierząt domowych, a także roślin. Działa przez około 3 tygodnie. Sposoby aplikacji środków antykomarowych są różne – mogą one występować w formie tradycyjnych aerozoli, dostępne są również preparaty w sztyfcie czy w postaci pianki. Pojawiają się na rynku coraz to nowe rozwiązania takie jak np. antykomarowe bransoletki i plastry (polecane szczególnie małym dzieciom, gdyż nie mają kontaktu ze skórą) czy też antykomarowe chusteczki, którymi przecieramy ciało. Aplikując preparaty dzieciom należy zwrócić szczególną uwagę na to, by nie dostał się on do oczu i ust, natomiast w przypadku skłonności astmatycznych trzeba zrezygnować z wszelkich odstraszaczy dymiących. Skutecznym i absolutnie bezpiecznym środkiem są zabezpieczenia mechaniczne, takie jak moskitiery i siatki antykomarowe. Jak złagodzić swędzące bąble? • Przede wszystkim i wbrew sobie – NIE DRAP! Może to wywołać podrażnienie, a nawet infekcję;• schładzaj obolałe miejsce np. kostką lodu, Domowym sposobem:• ulgę w cierpieniu przyniesie plasterek cebuli, okład z liścia kapusty czy babki lancetowatej;• można zastosować okłady z sody lub octu, Apteczne propozycje do stosowania miejscowego:• leki przeciwhistaminowe o działaniu przeciwświądowym i przeciwuczuleniowym zmniejszą swędzenie i obrzęk;• preparaty zawierające mentol złagodzą swędzenie oraz uśmierzą ból, podobnie zadziałają środki z benzokainą (np. puder płynny);• maści lub zimne okłady z dodatkiem octanowinian glinu zmniejszą obrzęk;• silnie przeciwzapalnie i przeciwświądowo działa maść z 0,5% hydrocortyzonem (do stosowania u osób powyżej 12 roku życia;• dostępne są preparaty skomponowane z myślą o niesieniu ulgi po ugryzieniu, np. ulganol, entil na ugryzienia, czy orinoko po ugryzieniu,• można zastosować Amol lub Zioła Szwedzkie, a także warto wypróbować sok z aloesu;• doustnie można przyjąć wapno do picia, najlepiej z dodatkiem kwercetyny i cynku, a także dostępne bez recepty doustne leki przeciwhistaminowe na bazie loratadyny, czy cetyryzyny. Podane środki i sposoby będą również skuteczne w przypadku pogryzienia przez meszki. Użądlenia przez owady błonkoskrzydłe Owady błonkoskrzydłe, a wśród nich pszczoły, osy czy szerszenie posiadają żądła, którymi atakują. Wpuszczany jad jest mieszaniną różnych enzymów, białek i substancji chemicznych, które oddziałują na naczynia krwionośne. Pod jego wpływem powstaje zapalna reakcja, objawiająca się ostrym bólem, zaczerwienieniem, obrzękiem i odróżnieniu od osy (której żądło jest gładko zakończone, co umożliwia jej wielokrotny atak) żądło pszczoły zakończone jest haczykowato i pozostaje w miejscu wkłucia, natomiast sama pszczoła umiera. W związku z tym, aby uniknąć coraz to nowych porcji jadu żądło należy natychmiast usunąć. Pomoc doraźna • usuń żądło (w przypadku ataku pszczoły);• natychmiast ochłodź użądlone miejsca za pomocą kompresu lub żelu, gdyż zapobiega to rozprzestrzenianiu się jadu i przerywa rozwijające się reakcje zapalne;• można podać poszkodowanemu aspirynę lub środek przeciwbólowy (paracetamol, ibuprofen);• można posmarować miejsce ukąszone maścią hydrokortyzonową lub innym kremem odczulającym;• podanie leku przeciwhistaminowego zmniejszy ogniska zapalne. Dodatek chlorowodorku lidokainy (lek na receptę) złagodzi świąd i ból w miejscu ukłucia. Podobny efekt wykazuje mieszanka siarczanu antazoliny i nafazoliny powodując skurcz naczyń krwionośnych i łagodząc objawy stanu zapalnego. Preparat z dimetindenem łączy w sobie działanie przeciwhistaminowe, przeciwświądowe i miejscowo znieczulające;• profilaktycznie można podać wapno do wypicia;• szczególnie niebezpieczne są użądlenia mnogie oraz użądlenia w obrębie jamy ustnej i krtani (mogą spowodować niedrożność dróg oddechowych), wówczas należy podać poszkodowanemu kostkę lodu do ssania, ponieważ zmniejszy to ból oraz obrzęk. W obu tych przypadkach jak najszybciej udać się do lekarza, który w celu wywołania szybkiej reakcji obronnej organizmu, wstrzykuje dożylnie lek przeciwhistaminowy i kortyzon. Bardzo poważne zagrożenie zawsze występuje u osób uczulonych na jad pszczeli. Reakcja uczuleniowa związana z nadwrażliwością może doprowadzić nawet do wstrząsu anafilaktycznego – uogólnionej reakcji immunologicznej spowodowanej masywnym uwolnieniem histaminy. Symptomami tego stanu są przyśpieszona akcja serca, obniżone ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia oddychania, obrzęk języka, warg, gardła, chrypka, ucisk w klatce piersiowej, a także zawroty głowy, nudności i wymioty. W takich sytuacjach konieczne jest bardzo szybkie i sprawne przewiezienie poszkodowanego do szpitala. W celu stabilizacji układu krążenia lekarz najczęściej wstrzykuje adrenalinę. Na reakcje alergiczne o charakterze zapalnym podawane są glikokortykosteroidy i leki przeciwhistaminowe, natomiast duszności łagodzi teofilina. Osoby cierpiące na anafilaksję powinny mieć zawsze przy sobie (szczególnie w sezonie wiosenno-letnim) zestaw pierwszej pomocy, w którego skład wchodzą leki antyhistaminowe, kortykosteroidy doustne oraz adrenalina w formie strzykawki automatycznej. Niektórych alergików można leczyć immunoterapią, która polega na cotygodniowych wstrzyknięciach rozcieńczonego jadu pszczelego przez rok lub dłużej w celu wytworzenia odporności. Należy pamiętać o tym, że betablokery zmniejszają skuteczność adrenaliny w odwracaniu anafilaksji. Szczególnie jest to istotne dla alergików przyjmujących tego typu leki. Niektóre badania potwierdziły, że ACE inhibitory mogą wzmacniać alergiczną odpowiedź na użądlenia. W ostatnich latach kleszcze dokonały kolonizacji niemal wszystkich ekosystemów. Spacery, zarówno w lasach jak i po łąkach, w parkach i na skwerach miejskich, a nawet na terenach ogródków przydomowych niosą za sobą ryzyko spotkania kleszcza. Ważne jest, by po powrocie dokładnie skontrolować ciało, szczególnie kiedy nie jest ono prawidłowo zabezpieczone odzieżą. Kleszcze pojawiają się sezonowo, w Polsce ich „wysyp” nasila się od marca do końca września. Kontakt z tym owadem może być bardzo niebezpieczny dla człowieka. Wszyscy wiemy, że owady te są nosicielami groźnych chorób takich jak borelioza, czy kleszczowe zapalenie mózgu. W Polsce najczęstszym rezerwuarem bakterii Borrelia burgdorferi jest kleszcz z gatunku Ixodes ricinus. Zakażenie człowieka następuje jedynie poprzez wymiociny lub ślinę kleszczy wszczepionych w skórę. Owady przyczepiają się najchętniej w miejscach, gdzie jest ona szczególnie delikatna. Należy usuwać je w ciągu 24 godzin od momentu wkłucia się w ciało. Ryzyko zakażenia organizmu wirusem zapalenia opon mózgowych, czy odbakteryjną boreliozą rośnie wraz z czasem kontaktu kleszcza ze skórą człowieka. U większości chorych na boreliozę pierwszym i najbardziej charakterystycznym jej objawem jest rumień wokół miejsca ukąszenia kleszcza, który w czasie zazwyczaj od 1 do 4 tygodni rozszerza się obwodowo, a w centrum zmiany powstaje przejaśnienie skóry. Nieleczony utrzymuje się od kilku tygodni do kilku miesięcy. Mogą towarzyszyć temu różne dolegliwości – bóle głowy, stawów i mięśni, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych. • zmniejszenie ryzyka zakażenia poprzez stosowanie repelentów;• stosowanie odpowiedniej odzieży ochronnej;• wczesne i ostrożne usuwanie kleszczy ze skóry za pomocą odpowiednich szczypiec, (delikatnie obracając odwłok kleszcza) – należy uważać, żeby żadna część ciała kleszcza nie została w skórze. Nie należy usuwać kleszczy pokrywając je tłuszczem, gdyż wbrew potocznym opiniom nie przyspiesza to jego odpadnięcia, lecz prowokuje wymioty i zwiększa ryzyko zakażenia boreliozą. Wyciągniętego kleszcza należy umieścić w pojemniku i przekazać go lekarzowi do badania. Stanowi to cenne źródło informacji dla procesu diagnostycznego;• w celu uniknięcia infekcji wtórnej miejsce ugryzienia powinno być zdezynfekowane (np. 70% spirytusem skażonym chlorheksydyną). Leczenie boreliozy we wczesnych stadiach jest w zdecydowanej większości przypadków skuteczne. Zapobiegawcze podawanie leków (antybiotyków) osobom mającym kontakt z kleszczem nie jest uzasadnione, zwłaszcza gdy został on szybko usunięty ze skóry. W takich przypadkach ryzyko zakażenia boreliozą, nawet w okolicach endemicznych jest niewielkie. Dużo poważniejsze, aczkolwiek rzadko śmiertelne jest zapalenie mózgu. Leczenie jest przede wszystkim objawowe, niestety mogą wystąpić neurologiczne następstwa pochorobowe. Najlepszą i najpewniejszą metodą zabezpieczenia przed kleszczowym zapaleniem mózgu i jego następstwami jest przeprowadzenie pełnego cyklu szczepienia ochronnego. Szczepienia można rozpocząć w dowolnej porze roku. Najlepiej jednak zimą lub wiosną, aby uzyskać odporność jeszcze przed sezonem aktywności kleszczy. Szczepionka podawana jest domięśniowo w schemacie: 1 dawka (0,5 ml);2 dawka (0,5 ml) – 1-3 miesiące po pierwszym szczepieniu;3 dawka (0,5 ml – 9-12 miesięcy po drugim szczepieniu;dawka przypominająca (0,5 ml) – 3 lata od ostatniego szczepienia. Ugryzienie przez żmiję Żmija zygzakowata (Vipera berus), obok trzech innych, naturalnie występujących w Polsce przedstawicieli rodziny wężowatych – gniewosza plamistego (Coronella austriaca), węża Eskulapa (Elaphe longissima) oraz zaskrońca zwyczajnego (Natrix natrix), jest jedynym wężem jadowitym, objętym ścisłą ochroną prawną. W przypadku pokąsania przez węża niejadowitego należy zdezynfekować ranę i postępować tak jak w przypadku ran kłutych czy szarpanych. Powinniśmy szczególnie uważać i umieć odróżnić jadowitą żmiję zygzakowatą. Jej płaska trójkątna głowa, pokryta jest drobnymi łuskami, natomiast szare, brunatne lub czarne ciało zdobi zygzak – dobrze widoczny u jaśniej ubarwionych osobników. Górna szczęka zaopatrzona jest w dwie pary długich, ruchomych zębów połączonych z gruczołami wytwarzającymi jad, które to po ukąszeniu pozostawiają dwa małe symetryczne ślady w odległości 0,5-1 cm od siebie. Jad żmii zawiera neurotoksyny porażające układ nerwowy, hialuronidazę przyspieszającą wnikanie jadu do tkanek oraz hemolizyny powodujące uszkodzenie śródbłonków naczyń krwionośnych i krwinek czerwonych, a w konsekwencji ich agregację, zatykanie drobnych naczyń oraz zaburzenia w krzepnięciu krwi. Jad działa również na układ krążenia, wywołując objawy podobne do wstrząsu anafilaktycznego, również może uszkadzać mięsień sercowy. Po ukąszeniu skóra w okolicy zranienia jest bardzo bolesna, pojawia się obrzęk, zaczerwienienie, krwawa wybroczyna na skórze, ból głowy, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zawroty głowy, wymioty, ogólne osłabienie, zaburzenia w oddychaniu, a także dolegliwości sercowe. Pierwsza pomoc w przypadku ugryzienia przez żmiję • należy przemyć ranę wodą, wodą utlenioną lub nadmanganianem potasu w celu usunięcia pozostałego na skórze jadu;• dobrze jest unieruchomić chorego, a zwłaszcza ukąszoną część ciała (np. poprzez założenie szyny na kończynę), w celu ograniczenia wchłanialności jadu;• założyć opaskę uciskową ponad miejscem ugryzienia, aby hamować odpływ krwi żylnej z okolicy rany, a nie utrudniać odpływu krwi tętniczej. Mocno zaciśnięty opatrunek z całkowitym zblednięciem kończyny poniżej opaski można pozostawić nie dłużej niż 30-60 minut, a więc np. na okres transportu poszkodowanego (pozostawienie go na dłużej grozi martwicą kończyny, dlatego trzbea stale kontrolować siłę ucisku opaski poprzez obserwację zabarwienie kończyny i tętna na obwodzie).• nie wysysamy jadu z rany! Zawarte w jadzie toksyczne białka rozkładają się wprawdzie w układzie pokarmowym, ale jeśli błona śluzowa jamy ustnej ratownika jest uszkodzona, naraża on również siebie. Jeżeli już nacięto ranę, to odsysać należy nie ustami, lecz za pomocą strzykawki jednorazowej lub ogrzanej szklanej bańki.• należy wezwać pogotowie ratunkowe ewentualnie natychmiast przewieźć poszkodowanego do najbliższego szpitala, gdzie powinien otrzymać surowicę przeciwko jadowi żmii, którą może zlecić jedynie lekarz po wykonaniu uprzednio próby uczuleniowej. Surowicę wstrzykuje się w okolicę rany, a jeśli od pokąsania minęło parę godzin, również domięśniowo i dożylnie.• surowica należy podać do 24 godzin od ukąszenia, w przeciwnym razie nie daje efektu leczniczego. dr n. farm. Eliza Blicharska Katedra Chemii, Zakład Chemii Analitycznej Uniwersytet Medyczny w Lublinie Fot.

okłady z sody na ugryzienie kota